Σεβασμιώτατε Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κ. κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ,
Σεβαστοί Πατέρες της Εκκλησίας μας,
Επίσημοι προσκεκλημένοι,
Αγαπητοί μου συνδημότες,
Είμαι χαρούμενος γιατί και φέτος είμαστε όλοι εδώ, στα στενά της ΠΟΡΤΑΣ.
Για να τιμήσουμε, εβδομήντα έξι χρόνια μετά, την επέτειο της ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΠΟΡΤΑΣ, που έγινε στις 8 & 9 Ιουνίου του 1943.
Κυρίες και κύριοι,
Ο συντοπίτης μας συγγραφέας, ο Χάρης ο Κουδούνας, γράφει σε ένα από τα βιβλία του:
«Υπάρχει ένα μονοπάτι για κάθε άνθρωπο, που διανύοντας το, θα μπορούμε να δώσουμε ένα νόημα στην ίδια την ύπαρξη μας.
Αρκεί να το βρούμε».
Αυτό το μονοπάτι βρήκαν τότε, μία χούφτα Έλληνες αγωνιστές.
Με λιγοστά μέσα, αντιστάθηκαν απέναντι σε 4.000 Ιταλούς άνδρες, βαριά οπλισμένους με πεζικό, με πυροβόλα, με τεθωρακισμένα.
Και νίκησαν με την δύναμη της ψυχής τους.
Και τους έγραψε η Ιστορία.
Και τους θυμόμαστε, εμείς, σήμερα, εβδομήντα έξι χρόνια, μετά.
Ήταν η πρώτη μάχη με τακτικό σχηματισμό και με επικεφαλής τον Τάσο Μίμη Μπουκουβάλα. Ήρθε η νίκη και αυτό είχε θετικά αποτελέσματα.
Λίγους μήνες μετά συνθηκολόγησαν και παραδόθηκαν.
Βέβαια την μανία του κατακτητή τότε ένοιωσαν βαθιά στο πετσί τους και το Παλαιομονάστηρο και ο Άγιος Βησσαρίωνας, το Ντούσικο δίπλα μας και άλλα χωριά.
Έστειλαν μήνυμα σε όλο τον κόσμο ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.
Ότι η Δημοκρατία πάντοτε επικρατεί.
Ότι η ακραία ιδεολογία των κρατών του Άξονα, δεν μπορούσε και δεν έπρεπε να υπάρχει.
Είμαστε εδώ, σήμερα, για να ξαναστείλουμε το μήνυμα, σε εχθρούς και φίλους ότι:
Μονιασμένοι, περήφανοι και αποφασισμένοι θα διώξουμε το «γκρίζο» από την Χώρα μας.
Γιατί αυτό είναι το χρέος μας προς εκείνους.
Γιατί είμαστε μέρος αυτού του μέλλοντος, για το οποίο θυσιάστηκαν.
Γιατί αυτό είναι το δικό μας χρέος μας προς τα παιδιά μας.
Φίλες και φίλοι,
Στα πέντε χρόνια, που έχω την τιμή, να είμαι Δήμαρχος Πύλης, τέτοια μέρα κάθε χρόνο, βλέπω μπροστά μου τα πρόσωπα σας.
Πρόσωπα ανθρώπων της γενιάς εκείνης.
Πρόσωπα απογόνων των Ηρώων της Αντίστασης και με πιάνουν ρίγη συγκίνησης.
Όμως ο νόμος της φθοράς του χρόνου δεν εξαιρεί ούτε τους ήρωες.
Λείπει φέτος από κοντά μας ο Θανάσης ο Πουλακάκης από την Κρήτη.
Ένας άνθρωπος που αγάπησε πολύ την Πύλη και κάθε χρόνο, με κάθε τρόπο έδινε το βροντερό του παρόν στην εκδήλωση της ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΠΟΡΤΑΣ.
Ίσως να μας παρακολουθεί από ψηλά και να χαμογελά, γιατί, εμείς, δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ.
Όμως ο υιός του ο Ιπποκράτης Πουλακάκης είναι εδώ μαζί μας.
Ακολουθεί τα βήματα του πατέρα του.
Ιπποκράτη μας συγκινείς με την παρουσία σου.
Κυρίες και κύριοι
Επιτρέψτε μου εδώ, να στείλω τους θερμούς χαιρετισμούς όλων των δημοτών, στους απογόνους του Καπετάνιου Τάσου Μίμη Μπουκουβάλα, τους απογόνους του Γιώργου Ζαρoγιάννη τον επονομαζόμενο (Καβαλάρη) και στις οικογένειες όλων όσων συμμετείχαν και έγραψαν ιστορία σε τούτο τον τόπο.
Eυχαριστώ μέσα από την καρδιά μου όλους όσους συμμετέχουν – σχεδόν κάθε χρόνο – στην εκδήλωση Μνήμης της ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΠΟΡΤΑΣ. Τους συγγενείς πρώτης και δεύτερης γενιάς των Ηρώων που έζησαν στα δύσκολα χρόνια και σήκωσαν την Ελλάδα πιο ψηλά.
Σας ευχαριστώ όλους.