Στην ιστορική κοινότητα του Αγίου Βησσαρίωνα (230 μ. υψ.) φθάνουμε είτε ακολουθώντας το δρόμο που οδηγεί σ’ αυτήν από τη Φιλύρα, μέσα από ένα ωραιότατο λιβάδι, είτε από τη μεριά της Πύλης που απέχει μόλις δύο χιλιόμετρα. Το χωριό οφείλει το παλιό του όνομα “Δούσικο” σε ένα ενδημικό του τόπου είδος βαλανιδιάς με το (σλαβικό) όνομα Ντούσκο ή Ντουσκάρι. Ο πρώτος κάτοικος του χωριού φαίνεται εγγεγραμμένος στα μητρώα αρρένων της κοινότητας από το 1832, όταν αυτή υπαγόταν στο επαρχείο Ντουσκάρ.
Το Δούσικο, χτισμένο δίπλα στον Πορταϊκό ποταμό, διαθέτει πολύ υγιεινό κλίμα, το οποίο απολαμβάνουν οι 1.100 κάτοικοί του (το χειμώνα – αυξάνονται σε 1280 το καλοκαίρι), γεωργοί και κτηνοτρόφοι, αλλά και “πετράδες” (χτίστες της πέτρας) – και μαζί τους οι εποχιακοί επισκέπτες. Σε μικρή απόσταση από το χωριό βρίσκεται το δάσος “Λάκκα της Στεφανής” και το εκτροφείο θηραμάτων του Κόζιακα. Οι κοντινότερες κορυφές του Κόζιακα είναι η Κρανιά (1.100 μ.) και η Φουρκέτσα (500 μ.). Ένας νερόμυλος, ο Νιζερός,σώζεται 2 χλμ. από το χωριό καθώς και οι βρύσες Ψηλές Βρύσες, Γιαννάκη Βρύση και Γαβριήλ Βρύση. Η τελευταία συνδέεται με το χωριό με παλιό μονοπάτι, σ’ όλο το μήκος του οποίου συναντά κανείς πέτρινες κατασκευές. Ωραίος χώρος για αναψυχή, όπου βγαίνουν οι κάτοικοι την Πρωτομαγιά, είναι το λιβάδι Ντάρα. Το χωριό συνδέθηκε με την περίφημη μονή του Σωτήρος των Μεγάλων Πυλών, που βρίσκεται σε απόσταση 5 χλμ. από κει, ανεβαίνοντας σε υψόμετρο 750 μ. στις πλαγιές του Κόζιακα.